Η ελιά ζει σε περιοχές όπως η Κρήτη γιατί έχει κανονική θερμοκρασία και ήλιο, ενώ σε άλλες περιοχές όπως στην έρημο δεν μπορεί να ζήσει γιατί έχει πολύ ζέστη και δεν έχει νερό. Στις κρύες πάλι χώρες δεν μπορεί να ζήσει γιατί έχει κρύο και δεν μπορεί να βγάλει καρπούς. Η ελιά, όπως και όλα τα φυτά, χρειάζεται χώμα, κανονική θερμοκρασία και νερό. Χωρίς αυτά τα τρία πράγματα θα πεθάνει. Θα βγάλει καρπούς αν την ποτίζουμε και την προσέχουμε.
Ελένη Δόβρου

ΟΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΕΣ ΜΑΣ

Ποιήματα
Θα φυτέψω μια ελιά για να έχω την υγειά για να τρώω το λαδάκι να 'μια ένα γερό παιδάκι Θα το βάζω στη σαλάτα να 'ναι νόστιμα τα πιάτα θα το βάζω στο φαΐ να 'χει γεύση φοβερή Φλώρα Γαλανάκη Γ' τάξη	Θα φυτέψω μια ελιά δίπλα στην πορτοκαλιά για να παίρνω τις ελιές να τις βάζω στα τσουβάλια για να τρώνε τα παιδάκια. Θα τις βάζω στη σαλάτα για να μεγαλώνουν πάντα! Έλενα Περράκη Γ' τάξη
Θα φυτέψω μια ελιά Δίπλα στη κολοκυθιά Και θα παίρνω το λαδάκι Να το βάζω σε μπουκαλάκι Θα το βάζω στο φαγάκι Τις ελιές θα τις παίρνω Και στο σπίτι θα τις φέρνω Σαν τα μάτια μου καλά Η ελιά είναι δένδρο γερό Και θα το φιλώ κι εγώ Ωραίες οι ελίτσες Ωραίο το λαδάκι Και θα 'θελα κι εγώ Να είχα λιγουλάκι Εμμανουέλλα Πετράκη, Γ' τάξη	Είμαι παίδί της τρίτης τάξης Μα και της μεγάλης δράσης Γράφω ποίημα χαράς Για το δένδρο της ελιάς Μ' αρέσει το λαδάκι Που μπαίνει στο φαγάκι Μ' αρέσουν οι ελίτσες Που μοιάζουν με μπαλίτσες Το βάζω στο καντήλι Μ' έναν ψαλμό στα χείλη Ελιά ευλογημένη Και πάντα δοξασμένη Ελένη Δόβρου, Γ' τάξη
ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΕΛΙΑΣ Μ' αρέσουν οι ελίτσες Μ' αρέσει το λαδάκι Και θα 'θελα κι εγώ Για να γίνω τρανό Πόσο μ' αρέσουν οι ελίτσες Δε περιγράφεται παιδιά Δε φαίνεται σε κουβεντούλες Αλλά στη γεύση, στην υγειά Μ' αρέσουν οι ελίτσες Μ' αρέσει το λαδάκι Και θα 'θελα κι εγώ Για να γίνω τρανό Στίχοι Ελένη Δόβρου, Γ' τάξη	Συμπληρώνω την φωτογραφία κάντε κλικ για να δείτε τις εργασίες εργασία 1. εργασία 2. εργασία 3. εργασία 4. εργασία 5. εργασία 6.
Το ταξίδι μιας ελιάς Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε ένας άνθρωπος με την οικογένειά του. Είχαν πολλά ζώα και πολλά δένδρα. Μια μέρα ο ένας γιος πήγε να δει αν έπεσαν από τα λιόδενδρα ελιές. Και τι να δει! Είδε πολλές, πάρα πολλές ελιές. Φώναξε τον πατέρα του. - Πατέρα, πατέρα! - Τι συμβαίνει γιε μου; Ρωτά ο πατέρας. - Έλα γρήγορα να δεις. Είδε τις ελιές. Τρόμαξε που είδε τόσες ελιές. Δυο από τις ελιές ήθελαν να εξερευνήσουν τον κόσμο και ρώτησαν την μάνα τους την ελιά. - Μαμά πώς είναι ο κόσμος; - Δεν ξέρω χρυσά μου, απαντά η μητέρα. Ξαφνικά ο πατέρας των δυο γιων πήρε σακιά και άρχισε να μαζεύει τις ελιές. Κι άρχισε η περιπέτεια των δυο ελιών. Ταξίδευαν πολύ ώρα ώσπου έφτασαν στο μαγαζί του πατέρα των δυο γιων, που τον έλεγαν Χρίστο. Εκείνη την ώρα ήρθαν δυο πελάτες οι οποίοι ήθελαν να αγοράσουν τις ελιές. Ευτυχώς οι δυο ελιές είχαν προλάβει και είχαν κατέβει για να δουν το μαγαζί. Ξαφνικά όμως βγήκαν από το μαγαζί και μετά από πολύ δρόμο βρέθηκαν σε ένα λιβάδι. Εκεί φυσούσε πολύ και σήκωσε χώμα και πλάκωσε τις ελιές. Μετά άρχισε να βρέχει και τις πότισε. Μετά από πολλές μέρες είχαν γίνει δυο πανύψηλες ελιές. Ελένη Δόβρου Γ' τάξη